Musa Abbasov

Neftçilər xəstəxanasının baş direktoru 

Ümummilli lider Heydər Əliyev 1993-cü il oktyabrın 10-da ilk dəfə prezident kimi əlini
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına və müqəddəs kitabımız Qurani-Şərifə
basaraq and içdi ki, müstəqil dövlətimizin sivilizasiyalı dünya dövlətləri arasında yer
tutmasına nail olacaq. Və nail oldu da. Bu gün məhz onun qurub-yaratdığı müstəqil
Azərbaycan dövləti dünyanın ən qüdrətli dövlətləri, ən aparıcı beynəlxalq təşkilatları
arasında mühüm söz sahibinə çevrilmişdir. O, and içdi ki, Azərbaycan Respubilkasının
demokratik, hüquqi dövlət kimi inkişaf etdirilməsinin təminatçısı olacaq. Oldu da. Bu gün
Azərbaycan dövləti dünyanın 200-dən artıq dövləti arasında “Ən islahatçı ölkə” adına
layiq görülüb. İnsan hüquq və azadlıqlarının qorunmasına görə Azərbaycan bütün
Avrasiyada nümunə göstərilir. Seçki qanunvericiliyinə və seçki təcrübəsinə görə
Avropanın bütün ekspertləri Azərbaycan təcrübəsinin daha geniş yayılması barədə
təkliflə çıxış edirlər. ... Bu gün Heydər Əliyevin məhv olmaqdan, parçalanmaqdan xilas
etdiyi Azərbaycan dövləti Avropa üçün ən mühüm, ən gərəkli ölkələrdən birinə
çevrilmişdir.
Heydər Əliyev kimi siyasət dahisinin, idarəçilik ustasının hakimiyyətə gəlməsini
zəruri edən bir mühüm amil də var idi. Belə ki, Azərbaycan həmin əsrdə bir dəfə öz
dövlət müstəqilliyinə qovuşmuş, ancaq müstəqilliyin qorunub saxlanılması mümkün
olmamışdı. Ona görə də xalqın önündə gedən ziyalılar ikinci müstəqil dövlətimizin
taleyindən çox nigaran idilər. İnsanlar 1991-ci ildə qazanılmış müstəqilliyin də əldən
getməsindən qorxurdular. Üstəlik, Dövlət müstəqilliyi haqqında Konstitusiya aktının
qəbul edilməsindən 15 iyun 1993-cü ilə – Qurtuluş Gününə qədər ölkədə gedən ictmai-
siyasi proseslər ikinci müstəqilliyin də məhvinə zəmin yaradırdı.
Xalq ölkədə amansızcasına davam edən hakimiyyət davasından bezmişdi.
İmperiyapərəst qüvvələrlə AXC – Müsavat iqtidarı arasında gedən hakimiyyət savaşı
ölkəni xaos və anarxiya girdabına yuvarlamış, dövlətçiliyin məhv olmasına real zəmin
yaranmışdı. Hakimiyyət kürsüsünə, idarəetmə sükanı arxasına Heydər Əliyevin gəlməsi
zərurətini tarix, zaman yaratmışdı. Xalq bunu yaxşı dərk edirdi. Ona görə də mitinqlərdə,
etiraz aksiyalarında belə bir ifadəyə tez-tez rast gəlinirdi: Oyanmış xalqa yatmış rəhbər
gərək deyil.
İdrakın səsinə qulaq asanlar, tarixi reallığı və şəxsiyyətin təcrübəsini
qiymətləndirməyi bacaranlar yaxşı bilirdilər ki, həmin illərdə dövlət başçısı kimi dövləti
qoruyub saxlaya biləcək yeganə siyasətçi Heydər Əliyev idi. Məhz bu amili əsas götürən
Azərbaycan xalqı ulu öndəri Naxçıvandan Bakıya dəvət etdi və qısa müddətdən sonra
onu prezident seçdi.
Ulu öndər Heydər Əliyev ilk növbədə ölkədə daxili ictimai-siyasi sabitliyin bərqərar
olunmasına başladı. Xaos və anarxiya yaradan, istənilən anda istənilən yerdə
özbaşınalıq edən silahlı birləşmələr ləğv edildi. Ordu vahid rəhbərlik altında birləşdirildi.
Əhalinin ərzaq təhlükəsizliyinin təmin edilməsi istiqamətində mühüm tədbirlər həyata
keçirildi. Ümumi səfərbərliklər, eləcə də ordunun vahid komanda altında birləşdirilməsi
nəticəsində düşmənə layiqli cavab verildi, ərazilərimizin işğalının qarşısı alındı. Nəticədə
düşmən atəşkəs haqqında müqaviləni imzalamağa məcbur oldu. Daha sonra isə
çoxsaylı islahatlara start verildi. Aparılan hüquqi islahatlar nəticəsində ölkəyə xaricdən
gətirilən sərmayələrin qorunmasına dövlət zəmanəti verildi. Bu isə Xəzərin Azərbaycan
sektorundakı karbohidrogen ehtiyatlarının əcnəbi şirkətlərlə müştərək işlənməsinə
zəmin yaratdı. 1994-cü il sentyabrın 20-də imzalanan “Əsrin müqaviləsi” Azərbaycana
külli miqdarda xarici investisiyalar gətirilməsi ilə nəticələndi. Bundan sonra isə ölkədə
yeni parlament seçilməsinə və yeni Konstitusiyanın hazırlanmasına başlamaq olardı.
Heydər Əliyev bu iki mühüm layihəni də uğurla başa çatdıraraq, sözün həqiqi
mənasında, Azərbaycanın sivilizasiyalı dövlətlər sırasına çıxarılması üçün gərəkli olan
bütün addımları atmış oldu.
Bu gün ulu öndərin xalqa miras qoyub getdiyi dövlət etibarlı əllərdədir. Azərbaycan
Prezidenti cənab İlham Əliyevin uğurlu xarici siyasəti və diplomatik çevikliyi nəticəsində
müstəqil Azərbaycan dövlətinin qərarları ilə razılaşmayan ölkə yoxdur. Bütün bunların
təməli isə 1993-cü il oktyabrın 3-də qoyulmuşdur.