44 günlük Vətən müharibəsində müxtəlif təbəqələrdən olan insanların könüllü şəkildə döyüşə getdiyinin şahidi olduq. Bank işçisi, həkim, fəhlə, ali məktəbə yenicə daxil olmuş birinci kurs tələbəsi, tibb işçiləri, məktəb direktoru, hüquq- mühafizə orqanlarının əməkdaşları-hər kəs işğalda olan torpaqlarımızın azad edilməsi üçün səfərbər oldu. Müqəddəs savaşda siyasi partiyaların üzvləri də kənarda qalmadı.

Müsavat Partiyasının başqan müavini, ehtiyatda olan zabit Fərəc Kərimli də bu günü çoxdan gözlədiyini deyir. Çünki onun doğulduğu Laçın şəhəri işğalda idi… 7 yaşında öz ata-baba yurdu olan Hoçaz kəndindən köçkün düşən F. Kərimli rayon işğal olunmazdan iki gün əvvələ kimi öz kəndlərində yaşayıb. 

F. Kərimli keçdiyi döyüş yolu barədə “Qafqazinfo”yla həmsöhbət olub. O, əvvəlcə Laçının işğal olunmasını xatırlayır:

“Qardaşımla həyətdə göyərçinlərimizlə oynayırdıq. Bizim həyətin qapısından keçən Azərbaycan əsgərləri qəfil bizi görüb komandirlərini çağırdılar ki, burada uşaqlar var. Həmin gün qonşumuz Əfqan dayının ailəsi, kənddə qalan bir neçə nəfəri və bizi atamın dayısı oğlunun gətirdiyi bir avtobusla Bakıya yola saldılar. Atamın iki əmisi oğlu Asəf və Kamil bir gündə, qonşumuz Bakir, Şərif, dayım oğlu Oktay şəhid oldular”.